CPM Kritik Yol Metodu Nedir? (Critical Path Method)

CPM (Critical Path Method), her türlü projenin planlanması ve yönetimi için güçlü bir araçtır. Temel olarak, bir projedeki planın, projenin tüm aktivitelerinin sırasını ve ilişkisini gösteren şematik bir diyagram veya ağ ile temsil edilmesi ve bu ağın en iyi genel çalışma programının belirlenmesinde mantıksal analizidir.

İnşaat endüstrisine uygun bir yöntemdir ve daha önce inşaat planlama ve kontrolünün temelini oluşturan konvansiyonel çubuk grafikler ve ilerleme grafiklerinden çok daha kullanışlı ve kesin bir yaklaşım sunar. CPM Çubuk diyagramlardan farklı olarak proje dahilinde ki faaliyetlerin, süre ve öncül – ardıl ilişkilerini dikkate alarak, aktivitelerin başlangıç ve bitiş zamanlarını, gecikebilecekleri payları (bollukları) ve projeye ait en uzun süreyi tahmin edebilmesinde kullanılan bir şebeke analizidir. CPM yönteminin en can alıcı özelliklerinden bir tanesi toplam süreyi kolayca bulabileceğimiz bir yolun belirlenmesidir. Bunun içinde gerekli olan faktör aktivitelerin süresinin net olarak bilinmesidir.

Her aktivite için biri başlangıç diğeri ise bitiş olmak üzere 2 adet düğüm noktası bulunmaktadır. Kısaca aktiviteler iki adet düğüm noktasının birleşmesinden oluşur. Bu aktiviteye ait süre ise iki düğüm noktası arasında çekilen çizginin yanına yazılır. Bu sayede aktiviteye ait iş süresi ortaya çıkmaktadır.

Aktivitelerin birleşmesiyle ağ diyagramlar elde edilir. Her aktiviteye ait 4 adet tamamlanma zamanı bulunmaktadır. Bunlar her düğüm noktasına ait en erken ve en geç tamamlanma zamanlarıdır. Yine aynı şekilde her bir aktivitenin 2 adet başlama 2 adet ise bitme zamanı bulunmaktadır. Bunlar; En Erken Başlama, En Erken Bitme, En Geç Başlama, En Geç Bitme olarak sıralanabilir. CPM’ deki en önemli faktörlerden bir tanesi de aktivitelere ait bollukların gösterilmesidir. Bolluklar bir aktivitenin belirli koşullar altında gecikebileceği maksimum sürelerdir.

Süresel planlama teknikleri arasından CPM metodu kullanılırken, projenin ayrıntılı bir analizine gereksinim duyulmaktadır. Çünkü eğer aktivite sayısının arttığı durumlarda tablo karmaşıklaşmaya başlayacaktır ve revizyon durumlarında karmaşa problemi ortaya çıkacaktır. Bu açıdan planlama sorumlusu veya projeden sorumlu kişi tarafından projeye ait bilgiler eksiksiz ve net bir şekilde çıkarılması geriye dönüş ihtimalini en aza indirgemektedir.